• Syllabus przedmiotu – sem. 1
• Syllabus przedmiotu – sem. 2

Filozof i psycholog, adiunkt w Zakładzie Kognitywistyki Instytutu Filozofii Uniwersytetu Jagiellońskiego, starszy wykładowca w Instytucie Pedagogicznym PWSZ w Nowym Sączu. Autor książki „Wartościujący umysł” i wielu innych publikacji naukowych (rozdziałów w monografiach i artykułów) poświęconych głównie problematyce aksjologicznej. Członek Polskiego Towarzystwa Kognitywistycznego.

Zajęcia będą poświęcone neuroestetyce oraz sformułowanej na jej gruncie przez V. S. Ramachandrana i W. Hirsteina (Ramachandran i Hirstein, 1999; Ramachandran, 2001) koncepcji doświadczenia estetycznego, która odnosi się do sztuk wizualnych. Fundamentem propozycji Ramachandrana i Hirsteina są zasady określające charakterystykę bodźców wizualnych i mechanizmy przetwarzania informacji przez mózg/umysł odpowiedzialne za doświadczenie piękna. Przedmiotem dyskusji będą zalety i wady tej propozycji oraz kwestia jej przydatności w projektowaniu sztucznych systemów inteligentnych generujących oceny estetyczne.

Bibliografia:

1. V.S. Ramachandran, W. Hirstein, The Science of Art. A Neurological Theory of Aesthetic Experience, Journal of Consciousness Studies, 6, No. 6-7, 1999, pp. 15–51 (Internet: http://www.imprint.co.uk/rama/art.pdf http://www.imprint.co.uk/rama/plates.pdf) /polski przekład: W. Hirstein, V. S. Ramachandran, Nauka wobec zagadnienia sztuki. Neurologiczna teoria doświadczenia estetycznego, [w:] Wioletta Dziarnowska, Andrzej Klawiter (red.), Mózg i jego umysły, Wyd. Zysk i S-ka, Poznań 2006/ ( Internet)
2. V.S. Ramachandran, Sharpening Up ‘The Science of Art’, An Interview with Anthony Freeman, Journal of Consciousness Studies, 8, No. 1, 2001, pp. 9–29 (Internet: http://www.imprint.co.uk/pdf/rama_interview.pdf)

Sidey Myoo – od 2007 pseudonim naukowy (imię sieciowe) dr hab. Michała Ostrowickiego (http://www.ostrowicki.art.pl), filozofa. Sidey Myoo pracuje w Zakładzie Estetyki Instytutu Filozofii Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz w Zakładzie Teorii Sztuki Mediów Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Interesuje się estetyką, traktowaną jako teoria sztuki, głównie w odniesieniu do sztuki współczesnej, w tym do sztuki elektronicznej. Od 2003 zajmuje się filozofią sieci oraz takimi zjawiskami, jak: immersyjność, interaktywność, teleobecność, telematyczność, sztuczna inteligencja, hybrydyzacja, alinearność, immaterialność, interfejs, tożsamość. Podkreśla znaczenie rozwoju technologii, jako tworzącej lub całościowo przekształcającej świat człowieka. W 2006 posłużył się pojęciem wirtualne realis (później: elektroniczne realis), które stało się podłożem dla ontoelektroniki, czyli ontologii nakierowanej na analizę rzeczywistości elektronicznej, potraktowanej jako sfera bytu. Przyjmuje się tutaj, że środowisko elektroniczne jest rodzajem alternatywnej rzeczywistości, do której człowiek w coraz większym stopniu przenosi swoją aktywność, zyskując tożsamość sieciową. Sidey Myoo jest autorem artykułów, monografii i prac redagowanych z dziedziny filozofii oraz sztuki. Brał udział w krajowych i zagranicznych wydarzeniach naukowych.

W 2007 roku powołał Academia Electronica (http://www.academia-electronica.net) – niezinstytucjonalizowaną uczelnię, działającą na wzór uniwersytecki w środowisku elektronicznym Second Life. Prowadzi w niej kursy akademickie Środowisko elektroniczne jako rzeczywistość człowieka oraz Sztuka elektroniczna. Jest autorem 10 Prawd o świecie elektronicznym oraz Deklaracji moralności dla człowieka w świecie elektronicznym.

Jest autorem książek: Dzieło sztuki jako system, Wirtualne realis. Estetyka w epoce elektroniki, Ontoelektronika oraz prac redagowanych, w tym Estetyka reklamy i Estetyka wirtualności, a także artykułów, w tym m.in. Ontoelektronika. Wprowadzenie, Człowiek w rzeczywistości elektronicznego realis. Zanurzenie, Inteligentne byty w elektronicznym realis. Spotkanie, From the Image of a Person to Its Electronic Incarnation, Tożsamość człowieka w środowisku elektronicznym, Dydaktyka w środowisku elektronicznym 3D, Immersive Nature of Art, Doświadczenie telematyczne w rzeczywistości elektronicznego realis. Odczuwanie, Elektroniczny autoportret, The Networked Mind – „Reprogramming the Human Being, The Metaphysics of Electronic Being, Uniwersalizm komunikacji w środowisku elektronicznym, Krótka historia światła, Od obrazu Nenufarow do do zanurzenia ręki w realis elektronicznego stawu, A Philosophy of the Web.

Tematyka wykładu dotyczy środowiska elektronicznego, które potraktowane jest jako rodzaj rzeczywistości dzisiejszych czasów, powstającej na gruncie technologii. Poruszone są zagadnienia ontologii sieci, w tym immersjonizmu i augmentalizmu, partycypacji lub telematyczności. Przywołane są takie pojęcia jak realność, rzeczywistość, symulacja, manipulacja, multifejsing. Wykładowi towarzyszy prezentacja w Academia Electronica w Second Life. Przywoływane są także przykłady technologii, np. takich jak Sixth Sense, Google Glass, Head-mounted Display, Cave Automatic Virtual Environment, a także przykłady prac artystycznych.

1. Anderson D. L., A Semantics for Virtual Environments and the Ontological Status of Virtual Objects, In: The American Philosophical Association, APA Newsletters, University of Delaware, Fall 2009 Volume 09, Number 1
2. Sidey Myoo (M. Ostrowicki), Ontoelektronika. Wprowadzenie, w red. E. Wilk, I. Kolasińska-Pasterczyk, „Nowa audiowizualność - nowy paradygmat kultury?”, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2008

Treść wykładu sprowadza się do dwóch obserwacji, tj. że inteligencja nie jest właściwością człowieka, ale że może istnie na podłożu pozabiologicznym, czyli krzemowym, mając na myśli technologię procesorową – że można wskazać na ontologię sztucznej (lub elektronicznej) inteligencji, odnajdując ją w takich projektach jak Leonardo (MIT). Drugą jest obserwacja, że Test Turinga niekoniecznie musi być przeprowadzony z uwzględnieniem rygoru procentowej odpowiedzi przez komputer na pytania, ale że może być opisany jako zjawisko w miarę powszechne, polegające na akceptacji elektronicznej inteligencji w rożnych codziennych sytuacjach. Podczas wykładu nawiązuje się do robotyki, do takich przykładów jak Geminoidy, Telelenoid, Foka Paro, Asimo lub Aibo, jak również przywołane są przykłady prac artystycznych.

1. Sherry Turkle, A Nascent Robotics Culture: New Complicities for CompanionshipThe MIT Press, Cambridge MA, London 2006.
2. Hans Moravec, When will computer hardware match the human brain?, Journal of Evolution and Technology, 1998, vol. 1

Tematyka dotyczy przekształceń jakim podlega człowiek ze względu na inżynierię genetyczną i bionikę. Wiedza na temat genomu pozwala na coraz odważniejsze wkraczanie w domenę „tajemnicy życia”, w tym sensie próbując odkrywać ją, prowadzi do pytań odnośnie bytów zmodyfikowanych genetycznie. Podobną, jeśli chodzi o przekształcanie się człowieka, jest tematyka transhumanizmu, gdzie mówi się głównie o połączeniu mózgu z komputerem, tym samy o stworzeniu interfejsu biologiczno-hardware’owgo. Podczas wykładu nawiązuje się do takich technologii jak Emotiv lub BrainGate, a także przywoływane są przykłady prac artystycznych.

BrainGate: http://www.braingate.com http://www.pdf-search-engine.com/brain-gate-pdf.html

Brain Painting – Pingo ergo sum: http://www.pingo-ergo-sum.com http://www.aec.at/center/en/ausstellungen/pingo-ergo-sum http://www.youtube.com/watch?v=D61ewavGWL8

Forma: Wykład + wykład moderowany

Program:
1. Krótki historyczny przegląd filozoficznych ujęć wolnej woli

1. wolna wola - opis fenomenologiczny
2. determinizm
3. kompatybilizm
4. libertarianizm

2. Naukowe ujęcie wolnej woli - fizycy: M. Planck, A. Einstein, neurolodzy: R. Sperry
3. Empiryczne badania fenomenu wolnej woli - (I)

1. B. Libet - etapy działania dobrowolnego
2. P. Haggard, M. Eimer

4. Empiryczne badania fenomenu wolnej woli (II)

1. J-D. Haynes - wykorzystanie fMRI do badań wolnej woli
2. A.T. Barker, I. Freeston - przezczaszkowa stymulacja magnetyczna

Literatura

1. W. Duch, Czy jesteśmy automatami? Mózgi, wolna wola i odpowiedzialność. w: P. Francuz (red.), Na ścieżkach neuronauki, Lublin: Wydawnictwo KUL, 2010, s. 219-264
2. W. Sellars, Philosophy and the Scientific Image of Man, w: tenże, Science, Perception and Reality, London: Routledge & Kegan Paul, 1963, , s. 1-40.
3. R.C. Weatherford, Kompatybilizm i niekompatybilizm, w: T. Honderich (red.), Encyklopedia filozofii, t.2, Poznań: Zysk i S-ka, 1999, s. 443-444.
4. B. Libet, B., Do we have free will?, Journal of Consciousness Studies, 6 (8–9), 1999, s. 47–57
5. Haynes, J-D., Rees, G., Decoding mental states from brain activity in humans, Nat. Rev. Neurosci, 7, 2006, s. 523-534.
6. Barker, A.T., Freeston, I., Transcranial magnetic stimulation, 2007/11

Do przeczytania pozycje 1-3

Zajęcia 1:
Lektura obowiązkowa:

• Fodor-Block Paper,
• What is Folk Psychology,
• Psychology without Content.

Zajęcia 2:
Lektura obowiązkowa:

• McDowell_Mind&World,
• Kelly,
• Bermudez.

Zajęcia 3:
qualia u robotów